Adjuvante gefitinib geeft significant latere recidivering bij stadium II-IIIA NSCLC-patiënten met een EGFR-mutatie
Op cisplatine gebaseerde adjuvante chemotherapie is de huidige standaardbehandeling voor patiënten met stadium II-IIIA niet-kleincellige longkanker (NSCLC). Resultaten van een fase III-studie, gepresenteerd tijdens ASCO 2017, tonen nu aan dat een gerichte adjuvante therapie met de EGFR-TKI gefitinib geassocieerd blijkt te zijn met een significant langere ziektevrije overleving (DFS). In deze studie bleven EGFR-mutatie positieve, stadium II-IIIA NSCLC-patiënten die na de chirurgische verwijdering van hun tumor adjuvante gefitinib kregen, ongeveer 10 maanden langer recidiefvrij dan patiënten die de standaard cisplatinebevattende adjuvante therapie kregen. Op basis van deze resultaten stellen de auteurs dat gefitinib een nieuwe optie kan zijn voor stadium II-IIIA NSCLC met een activerende EGFR-mutatie. Overwogen kan worden om ook in dit vroege NSCLC-stadium routinematig de EGFR-mutatiestatus te testen, aldus de onderzoekers.
Door de grote kans op recidivering bedraagt de vijfjaars-overleving van patiënten met stadium II-IIIA NSCLC slechts 40%. Ongeveer één op de vier patiënten bij wie NSCLC wordt vastgesteld, komt in aanmerking voor chirurgie. Ongeveer 30% van deze groep patiënten is drager van een EGFR-mutatie. In het verleden slaagden de BR19- en de RADIANT-studies er niet in om een voordeel aan te tonen voor EGFR-tyrosinekinaseremmers (EGFR-TKI) in de adjuvante behandeling van niet-geselecteerde NSCLC-patiënten. ADJUVANT (NCT01405079) is de eerste gerandomiseerde studie waarin gefitinib werd vergeleken met vinorelbine plus cisplatine (VP) in volledig geresecteerde, pathologische stadium II-IIIA (N1-N2) NSCLC-patiënten met een activerende EGFR-mutatie.
Volgend op chirurgie werden 222 stadium II-IIIA patiënten met een bevestigde EGFR-mutatie gerandomiseerd tussen gefitinib of chemotherapie (VP). Gefitinib werd gegeven in een dosis van 250 mg per dag gedurende 24 maanden terwijl de combinatie van vinorelbine (25 mg/m2 op dag 1 en dag 8) en cisplatine (75 mg/m2 op dag 1) iedere drie weken werd toegediend gedurende een totaal van 4 cycli. Alle patiënten werden opgevolgd voor recidivering gedurende ongeveer 3 jaar. In tegenstelling tot de BR19- en RADIANT-studies, omvatte de ADJUVANT-studie geen stadium I-patiënten en dienden alle patiënten een bevestigde, activerende EGFR-mutatie te hebben.
De mediane tijd tot recidivering (disease free survival [DFS], het primaire eindpunt van de studie) bedroeg 28,7 maanden bij patiënten die gefitinib kregen tegenover 18 maanden bij patiënten in de chemotherapie-arm (HR[95%CI]: 0,60[0,42-0,87]; p= 0,005). Het percentage patiënten dat ziektevrij was na drie jaar bedroeg 34% met gefitinib tegenover 27% met VP (p= 0,013). In totaal registreerde men 76 sterftegevallen in de studie: 41 gevallen in de gefitinib-arm en 35 gevallen in de chemotherapie- arm (34,2% van alle patiënten in de studie). Patiënten in de gefitinib-arm ervaarden aanmerkelijk minder bijwerkingen (12%) dan patiënten in de chemotherapie-arm (48%). De meest voorkomende bijwerking met gefitinib bestond uit een verhoogd niveau leverenzymen, terwijl patiënten onder chemotherapie meer last hadden van braken, misselijkheid, verlaagde bloedwaarden en anemie.
Samengevat resulteerde adjuvante gefitinib in een significant langere DFS dan adjuvante chemotherapie bij EGFR-mutatie positieve, stadium II-IIIA (N1-N2) NSCLC-patiënten. Op de tumorbiopten die genomen werden van de chirurgisch verwijderde tumoren wordt nu verder onderzoek verricht, met het oog op het mogelijk ontdekken van additionele biomarkers als indicatoren voor respons of resistentie op de behandeling met gefitinib, naast EGFR.
Referentie
Wu Y-L, Zhong W, Wang Q, et al. Gefitinib (G) versus vinorelbine+cisplatin (VP) as adjuvant treatment in stage II-IIIA (N1-N2) non-small-cell lung cancer (NSCLC) with EGFR-activating mutation (ADJUVANT): A randomized, Phase III trial (CTONG 1104). Presented at ASCO 2017; Abstract 8500.
