Eerstelijnsbehandeling met pembrolizumab in combinatie met chemotherapie verbetert de uitkomsten bij gevorderd NSCLC
In de fase II KEYNOTE-021-studie leidde de toevoeging van pembrolizumab aan platinum-gebaseerde chemotherapie tot bijna een verdubbeling van het responspercentage en een 4 maanden langere PFS bij patiënten bij wie PD-L1-expressie geen selectiecriterium was. Bovendien bleek de combinatie goed te worden verdragen met een hanteerbaar toxiciteitsprofiel. Deze bevindingen worden gevalideerd in een grotere fase III-studie. In de fase II KEYNOTE-021-studie werd de combinatie van pembrolizumab met platinum-gebaseerde chemotherapie onderzocht bij 123 patiënten met stadium IIIB/IV non-squameus niet-kleincellig longcarcinoom (NSCLC) die niet eerder met chemotherapie waren behandeld. Deelnemers aan de studie werden behandeld met 4 cycli carboplatine (AUC 5) en pemetrexed (500 mg/m2 q3w), met of zonder pembrolizumab (200 mg q3w) gedurende 24 maanden. Een onderhoudsbehandeling met pemetrexed was in beide studie-armen toegestaan. In de studie werden patiënten niet geselecteerd op basis van de mate van PD-L1-expressie en de randomisatie was gestratificeerd volgens de PD-L1 tumorproportiescore (TPS) (minstens 1% of minder dan 1%). Patiënten bij wie de ziekte progressief werd ondanks chemotherapie, konden overstappen naar pembrolizumab. Het primaire eindpunt was het objectieve responspercentage (‘objective response rate’, ORR), met progressievrije overleving (‘progression-free survival’, PFS) als belangrijkste secundaire uitkomstmaat.
De blootstelling aan de combinatiebehandeling in deze studie was 8,0 maanden in vergelijking met 4,9 maanden voor alleen chemotherapie. Na een mediane follow-up van 10,6 maanden bleek de pembrolizumab-chemotherapiecombinatie geassocieerd te zijn met een significant hogere ORR dan alleen chemotherapie (55% versus 29%; p=0,0016). In de subgroep patiënten met een PD-L1 TPS van 50% of meer bedroeg de ORR met pembrolizumab-chemotherapie 80%.
De toevoeging van pembrolizumab aan chemotherapie leidde ook tot een significante verlenging van de PFS van meer dan 4 maanden (mediane PFS: 13,0 versus 8,9 maanden; HR [95%-BI]: 0,53 [0,31-0,91]; p=0,012). Na 6 maanden was 77% van de patiënten in de pembrolizumab-chemotherapie-arm nog in leven en was bij hen geen ziekteprogressie opgetreden. In de chemotherapie-arm gold dit voor 63%. De combinatiebehandeling werd in verband gebracht met een hoger percentage bijwerkingen van graad 3 of 4 (39% versus 26%), maar dit leidde niet tot vaker staken van de behandeling vanwege bijwerkingen (10% versus 13%).
Samenvattend trad bijna een verdubbeling op van de responskans bij toevoeging van pembrolizumab aan standaardchemotherapie met carboplatine en pemetrexed. Daarnaast nam het risico op ziekteprogressie met de combinatiebehandeling bijna met 50% af ten opzichte van alleen carboplatine en pemetrexed als eerstelijnsbehandeling voor gevorderd non-squameus NSCLC. Bovendien werd de combinatie goed verdragen en waren de bijwerkingen te hanteren. Deze bemoedigende resultaten zullen verder worden onderzocht in een gerandomiseerde fase III-studie met een vergelijkbare opzet.
Referentie
Langer C, Gadgeel S, Borghaei H, et al. Randomized, phase 2 study of carboplatin and pemetrexed with or without pembrolizumab as first-line therapy for advanced NSCLC: KEYNOTE-021 cohort G. ESMO 2016, Abstract LBA46_PR.
