CheckMate 214: de relatie tussen HRQoL en klinische uitkomsten bij patiënten met gevorderd niercelcarcinoom

Bij patiënten met gevorderd niercelcarcinoom met een gematigd tot slecht risicoprofiel bleek eerstelijnsbehandeling met nivolumab plus ipilimumab geassocieerd te zijn met zowel een klinisch behandelvoordeel als een verbeterde gezondheidsgerelateerde kwaliteit van leven (HRQoL), vergeleken met sunitinib. Verdere analyse toont nu aan dat HRQoL-scores voorafgaand aan de behandeling voorspellende waarde hebben.

Eerder was al vastgesteld in de CheckMate 214-studie dat de combinatie nivolumab/ipilimumab een verbeterde algehele overleving (OS) en progressievrije overleving (PFS) biedt in vergelijking met sunitinib. Daarnaast vertoont de combinatietherapie ook een verbetering in gezondheidsgerelateerde kwaliteit van leven (HRQoL). Eerdere studies duidden al op een mogelijke associatie tussen HRQoL en werkzaamheid bij niercelkanker en andere kankers. Cella en collega’s onderzochten reeds de waarde van HRQoL als mogelijke voorspeller van het risico op progressie of overlijden bij patiënten met gevorderde niercelkanker (‘advanced renal cell carcinoma’, aRCC).

Studiopzet

Deze analyse maakte gebruik van de gegevens met 5 jaar follow-up uit de CheckMate 214-studie van aRCC patiënten met een gematigd tot slecht risicoprofiel. Daarbij werden de volgende associaties onderzocht: baseline HRQoL en PFS, baseline HRQoL en OS, longitudinale HRQoL en PFS, en longitudinale HRQoL en OS. Onder baseline HRQoL worden data verstaan die werden verzameld voorafgaand aan behandeling en randomisatie, en longitudinale HRQoL betreft data die na randomisatie gedurende de studie zijn verzameld. HRQoL werd vastgesteld aan de hand van de ‘Functional Assessment of Cancer Therapy Kidney Symptom Index’ (FKSI-19) totaalscore en de ‘disease-related symptoms-physical’ (DRS-P) subscore.

In CheckMate 214 was HRQoL een exploratief eindpunt, inclusief het FKSI-19-instrument. Twee verschillende Cox proportionele hazardmodellen werden toegepast op tijd-tot-event- data: baseline HRQoL scores (tijdinvariant) en longitudinale HRQoL scores (tijdafhankelijk). In de behandelarm werden naast de HRQoL scores IMDC prognosescore en geografische regio als covariabelen inbegrepen. De hazardratio (HR) voor de HRQoL-variabele was de voornaamste indicator, berekend als het risico op progressie of overlijden per verbeterpunt in de HRQoL-score. Verbetering was gedefinieerd als 5 punten in de FKSI-19-totaalscore en 4 punten voor de DRS-P-subscore.

Resultaten

In totaal werden 847 IMDC-patiënten met een gematigd tot slecht risicoprofiel uit beide armen van de CheckMate 214-studie in de analyse geïncludeerd. Bij aanvang studie was er een ≥95% aantal van patiëntgerapporteerde uitkomsten (patient-reported outcomes, PRO) ingevuld. Gedurende de 5 jaar follow-up bleef dat percentage hoog; ≥75% op een consult na.

Een hazardratio en een 95%-betrouwbaarheidsinterval onder 1 duidden op een associatie tussen betere scores bij aanvang van de studie en een langere PFS wordt geïndiceerd door. Voor het longitudinale model werd een verbeterde score over de gehele behandelduur geassocieerd met een lager risico op progressie of overlijden. Zowel in baseline als tijdafhankelijke HRQoL-analyses was een onafhankelijke associatie van OS zichtbaar met HRQoL. Hogere, en dus betere, baseline-scores vertoonden een significante associatie met een lager overlijdensrisico. Hazardratio’s [95% BI] voor FKSI-19 totaalscore en DRS-P waren respectievelijk 0,83 [0,80-0,87] en 0,80 [0,76-0,84] respectievelijk. In het longitudinale model was elke verbetering van 5 punten in de FKSI-19 totaalscore geassocieerd met een 31% lager risico op overlijden. En elke verbetering van 4 punten in de DRS-P-score was geassocieerd met een 35% lager risico op overlijden. Deze resultaten suggereren dat er een sterkere associatie bestaat tussen longitudinale HRQoL scores en OS, vergeleken met baseline HRQoL scores en OS.

Na zes maanden vertoonden 301 patiënten een verbetering of stabilisatie in HRQoL. Patiënten met een verbeterde of stabiele HRQoL hadden een 52% lager risico op overlijden vergeleken met patiënten die een achteruitgang in hun HRQoL lieten zien (HR[95%BI]: 0,48[0,39-0,59], p< 0,0001), met een mediane OS van 67.8 maanden voor degenen met een stabiele of verbeterde HRQoL en een mediane OS van slechts 32,0 maanden voor degen die geen verbetering in HRQoL lieten zien. Vergelijkbare resultaten werden gezien in de DRS-P score. De analyse na 6 maanden werd ook uitgevoerd op de twee behandelarmen van CheckMate 214 apart. In beide behandelarmen werd een verbetering in OS waargenomen voor patiënten met een HRQoL respons vergeleken met patiënten zonder respons.

Conclusie

Betere HRQoL scores zijn geassocieerd met een langere PFS en OS bij RCC patiënten met een gematigd of slecht risicoprofiel die behandeld werden binnen de CheckMate 214 studie. De associatie tussen HRQoL en OS was sterker in het longitudinale model dan het baseline HRQoL model. Deze resultaten laten de waarde zien van PRO in het meten van de HRQoL bij patiënten, en voor hun mogelijke voorspellende waarde.

Referentie

Cella D, et al. The relationship between health-related quality of life (HRQoL) and clinical outcomes in patients with advanced renal cell carcinoma (aRCC) in CheckMate (CM) 214. Gepresenteerd tijdens ASCO 2022; Abstract 4502.